Marjan Stel-Dost
Raadslid GemeenteBelangen Het Hogeland
Hoofdbetrekking
-
Geen
Nevenfuncties
-
Geen
Marjan, ken ik em’ mit die proaten?
Moi, ik ben Marjan Stel, geboren in 1958 te Zandeweer, getrouwd en ik woon in Uithuizermeeden. We hebben vier zonen, waarvan één alleen in mijn hart. Hij is jong overleden. Dit is natuurlijk een enorm ingrijpende gebeurtenis in mijn leven, het heeft mede bepaald wie ik nu ben en hoe ik in het leven sta.
Het zit in de familie
Ik heb een heel brede belangstelling. Eenmaal gestopt met mijn werk in het onderwijs ben ik door regelmatig de schaduwfracties van GemeenteBelangen te bezoeken de politiek ingerold. In 2014 ben ik gestart als fractieassistent bij GemeenteBelangen in de voormalige gemeente Eemsmond. Van het een kwam het ander en zo zit ik nu sinds de herindeling in 2019 in de gemeenteraad. Het zit wat in de familie want mijn vader was ook al raadslid voor GemeenteBelangen.
Kinder-grafrecht naar zestig jaar
Ik heb mij hard gemaakt voor het kinder-grafrecht. Dat is nu naar zestig jaar gegaan. Zo voorkom je voor het overgrote deel dat ouders op een hoge leeftijd opnieuw geconfronteerd worden met de vraag wat te doen met hun overleden kind. Dat kán niet en dat mág niet wat mij betreft. Dit verlies is zo groot, het is levenslang. Dan moet je op je oude dag daar niet nog weer een rationele beslissing over moeten nemen.
Ik ben er voor alle Hogelandsters
Ik wil iets doen voor onze inwoners en onze omgeving. Voor hoe we hier met elkaar omgaan, hoe we hier samen leven. En voor wat hier gebeurt. Dat vind ik belangrijk en interessant. Betrokken zijn en blijven bij mijn gebied en inwoners. Dat is één van mijn drijfveren.
Iedereen doet ertoe
Ik draag inclusie een warm hart toe. Daarin neem ik mijn eigen ervaring als mens mee. Ik vind het belangrijk dat iedereen gehoord en gezien wordt en dat zelf ook zo ervaart. Dat geldt ook voor mensen met een beperking. Ongeacht of dat een zichtbare of niet zichtbare beperking is. Iedereen moet binnen zijn of haar vermogen deel kunnen nemen aan onze samenleving. Dat is misschien wel iets speciaals waar ik mij graag hard voor maak.
Contact is voor mij erg belangrijk
De voldoening haal ik voornamelijk uit de kleine dingen. Ik ken veel mensen, wandel bijna dagelijks in de omgeving en wordt daarbij regelmatig aangesproken door inwoners. Zo ben ik vrij goed op de hoogte van wat er speelt, wat hen bezig houdt.Voor hen doe ik mijn best. Ik kan niet direct problemen wegnemen, maar wijs mensen wel graag de weg om tot een oplossing te komen. Het raadswerk doe ik met hart en ziel en binnen mijn mogelijkheden. Het levert me een heleboel voldoening op en ik haal er echt energie uit. Dat ik iets voor onze mensen, onze inwoners kan betekenen, daar kan ik echt van genieten.
Aandacht voor ons erfgoed
Ieder raadslid heeft denk ik wel een ‘voorkeursonderwerp’. Ik heb o.a. kunst, cultuur en erfgoed in mijn portefeuille. Dat vind ik echt heel belangrijk, vooral omdat het zo karakter bepalend voor onze streek is, het iets zegt over onze ‘roots’. Bovenal vind ik onze streektaal zeer belangrijk. Deze is van grote betekenis voor de waarde van de regionale identiteit. Iets om te koesteren. Mijn maidenspeech (de toespraak die ik hield toen ik als raadslid begon) deed ik dan ook in het Gronings. Verder ben ik erg begaan met de dorpshuizen, de huiskamers en de leefbaarheid in de dorpen. Maar ook recreatie en toerisme vind ik boeiende thema’s.
Mens van het platteland
We leven hier met elkaar in een fantastisch gebied. Ik kom vaak en graag achter de dijk. Ik wandel er graag, de weidsheid en de zilte geur geven me een goed gevoel. De oude kwelders. Heerlijk, wat een mooi gebied. Maar ook dichter in de buurt sjouw ik graag door de weilanden of door dorpjes zoals Oldenzijl. Ik ben echt een mens van het platteland.
Als ik een wens mag doen
Ik hoop dat er nog een culturele dag voor de jeugd komt. Een dag met inspanning en ontspanning. Een dag om ons gebied te kunnen ruiken, voelen, proeven en zien. Een ervaring voor de jeugd om mee te nemen naar de toekomst. En dan als laatste maar zeker niet het minst belangrijke: ik heb diep respect voor onze inwoners. Nuchter met de voeten in de klei en een groot relativerend vermogen, ondanks dat er op dit moment veel over ze heen komt in verband met de aardbevingsproblematiek.
Bekijk hier Marjan Stel-Dost in De Ommelander.